رشته برنامه ریزی آمایش سرزمین یکی از رشته های تخصصی علوم جغرافیایی به شمار می رود.دانش جغرافیا با شناخت نواحی مختلف و قلمروهای محیط زیست زیست انسانی آغاز شده و مبانی و قوانین آن بر مبنای و وقوانین آن بر مبنای همین آگاهی عمومیت یافته و بالاخره به نواحی و مناطق باز می گردد. در همین راستا یکی از نگرشهای اصلی در علم جغرافیا ، نگرش فضایی و آمایشی است.
نوشته آرام ابراهیمی ،کارشناس ارشد برنامه ریزی آمایش سرزمین دانشگاه تربیت مدرس
آمایش سرزمین در واقع برنامه ریزی راهبردی توسعه فضایی ملی است که مقوله محوری در آن ، مدیریت توسعه فضا به عنوان عامل یکپارچگی ، هم افزایی و تعادل بخشی برای مجموعه اقدامات توسعه در قلمرو کشور و در رقابت پذیری/همیاری با قلمرو مجاور است.به عبارت دیگر ، آمایش سرزمین به معنای برنامه ریزی توسعه فضایی ، از نوع راهبردی ، مشکل سو و آرمان سو می باشد.
دانلود این کتابچه