هدف از انجام پروژه های آماده سازی زمین از بدو شکل گیری آن ها، تأمین مسکن مناسب برای شهروندان و توسعة از پیش اندیشیده شدۀ شهری بوده است. بطورکلی در این پروژه ها دولت به آماده سازی زمین های شهری برای سکونت پرداخته و پس از انجام عملیات آماده سازی به واگذاری آنها مبادرت می ورزد. در سا لهای اخیر، طرح های مسکن مهر جهت حذف قیمت زمین از هزینه تمام شده مسکن، و بطورکلی کاهش هزینه های خانه دار شدن مطرح شده است، تا بوسیله آن مردم بتوانند با تشکیل تعاونی های مسکن مهر و با دریافت تسهیلات بانکی به ساخت مسکن از طریق تعاونی بپردازند. این پژوهش با رویکردی توصیفی-تحلیلی تلاش می‌نماید در مرحلۀ نخست، با مداقه در نوع و میزان مشارکت مردم (اعضای تعاونی ها) در پیشبرد روند تهیۀ این طرح‌ها، در مورد بهره برداری از این پتانسیل در راستای عملیاتی نمودن مشارکت مردمی در طرح های شهرسازی، به ارایۀ پیشنهاداتی منطبق با وضع موجود کشور، مانند اصلاح شرح خدمات و ایجاد تغییراتی در ترکیب اعضای کمیسیون تصویب کننده این طرح ها بپردازد. و در مرحله بعد با توجه به پایین بودن مساحت اراضی و مقیاس محدود اغلب پروژه های مسکن مهر، به تشریح تأثیر مقیاس محدود اراضی در روند طراحی و تبیین لزوم همکاری موازی شهرسازان (برنامه‌ریزان و طراحان شهری) و معماران، در تهیه همزمان نقشه‌های آماده سازی و معماری پرداخته و پیشنهادات خود را ارایه می دهد.