برای رسیدن به توسعه ی پایدار شاخص های مربوط به سلامت نقش ارزنده‌ای را به عهده دارند، سلامتی به عنوان رفاه کامل جسمی، روانی و اجتماعی، پیوندی وثیق با عرصه های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و … داشته و دغدغه خاطر بسیاری از کشورها است. هدف از این تحقیق شناخت اهمیت شاخصهای موثر بر سلامت و تحلیل وضعیت شهرستانهای استان اصفهان از نظر این شاخصها می باشد. بر این اساس شهرستان های استان اصفهان نسبت به همدیگر، مقایسه و رتبه بندی شده اند. اما در این سنجش، محدودیتهایی از جمله تعدد شاخصها، وزن و واحد متفاوت آنها و چگونگی انتخاب آنها وجود داشته که برای رفع این مشکلات ابتدا روش تحلیلی عاملی به منظور خلاصه سازی و وزن دهی به شاخص ها به کار گرفته شده و سپس از روش تاکسونومی عددی و تحلیل سلسله مراتبی (AHP) جهت رتبه-بندی شهرستانها استفاده شده است. لذا روش تحقیق در این پژوهش توصیفی – تحلیلی با تکیه بر آمار سال ۱۳۸۸ می باشد.
گرچه سطح بندی با روش های متفاوت به کرات به کار گرفته شده اما تاکنون بر شاخصهای سلامت شهرستان های استان اصفهان تحلیلی صورت نگرفته است و تنها با تکیه بر یافتههای این تحقیق میتوان استنباط کرد که شاخص- هایی چون رشد جمعیت، تعداد پزشک عمومی به ازای هر ده هزار نفر ، تعداد مراکز بهداشتی – درمانی به ازای هر صد هزار نفر، میزان باسوادی بزرگسالان و … بیشترین تأثیر را در شاخص سلامت داشته است. همچنین بر اساس یافته های این تحقیق، شهرستان های لنجان ، اردستان و نطنز از وضعیت بهتری نسبت به دیگر شهرستان ها برخوردارند. در حالی که شهرستانهای فریدونشهر، نجفآباد، شاهین شهر و برخوار و چادگان در وضعیت نامناسبی قرار دارند. در پایان نیز راهکارهایی به منظور ارتقاء وضعیت سلامت شهرستانها پیشنهاد شده است. فایل کامل این مقاله به صورت رایگان قابل دانلود است.
