معرفی شهر سمنان

سمنان يکی از شهرهای ايران، مرکز استان سمنان و شهرستان سمنان است. اين شهر در جنوب رشته کوه البرز و شمال دشت کويردر راه تهران به خراسان قرار گرفته است. آب و هوای آن خشک و معتدل می‌باشد .

  اين شهر در حد فاصل سه شهر دامغان، گرمسار و مهديشهر در طول جغرافيايی ۵۳ درجه و ۲۳ دقيقه و عرض جغرافيايی ۳۵ درجه و ۳۴ دقيقه واقع شده و ارتفاع متوسط آن از سطح دريا ۱۱۳۰ متر است. همچنين فاصله آن تا تهران ۲۱۶ کيلومتر است و به راه آهن سراسری تهران _ مشهد، متصل می‌باشد. جمعيت شهر سمنان بر اساس نتايج سرشماری سال 1395 خورشيدی، برابر بر 185129 نفر بوده‌است. نژاد مردم سمنان آريايی است و به زبان سمنانی سخن می‌گويند .

  نام گذاری

  درباره وجه تسميه يا نام سمنان که به اين منطقه اطلاق می‌شود، عقيده‌ها و نظرهای گوناگونی رايج ومعمول است که به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود :

  در گذشته‌های دور در محل آتشکده بزرگ هريس در کومش (سمنان) شهری عظيم با بت خانه‌ای بزرگ با ساختمانی رفيع و با شکوه وجود داشته است. به همين علت احتمال می‌رود که مردم اين سرزمين قبل از ظهور زرتشت، دارای مذهب «سمتي» يا «سمينه» بوده‌اند و بت خانه بزرگ آنان در محل سمنان فعلی واقع بوده است .

  برخی ديگر بر اين باورند که سمنان در اصل «سکنان» منسوب به طوايف سَکَه‌ها می‌باشد و الف و نون آن نشانه نسبت و مکان است که در واژه‌های گيلان و غيره مشاهده می‌شود .

  عده‌ای ديگر از اهالی سمنان عقيده دارند که نام قديم سمنان (سيم لام) بوده که بنای آن به دست دو نفر از فرزندان نوح پيغمبر به نام‌های (سيم النبی) و (لام النبی) انجام گرفته که مقبره آنان در کوه‌های شمال شرقی سمنان در محلی موسوم به پيغمبران واقع است. بر اين اساس کلمه (سيم لام) در اثر کثرت استعمال به مرور زمان به سمنان تبديل شده است .

  برخی نيز افسانه بنای اوليه را به دو هزار سال قبل از ميلاد مسيح به دستور تهمورث ديوبند نسبت داده اند. در آن زمان شهر را به سمينا نام گذاری نموده‌اند که به مرور زمان به سمنان تغيير يافته است .

  روايت ديگر حاکی از اين است که نام قديم سمنان در زبان محلی «سه مه نان» بوده و منظور ساکنان آن اين بوده است که محصولات کشاورزی اين منطقه نان و آذوقه اهالی را بيش از سه ماه تأمين نمی‌کند. بعدها به مرور زمان «سه مه نان» به سمنان تغيير يافته است. به هر حال آن چنان که از منابع و کتب تاريخی استنباط می‌شود سمنان يکی از مناطق کهن و قديمی ايران است که در درازای تاريخ فراز و نشيب‌های زيادی را پشت سر گذاشته است .

  آب و هوا

  آب و هوای اين شهر در تابستان گرم و در زمستان نسبتاً سرد می‌باشد. بارندگی‌های اين شهر در فصول سرد سال صورت می‌گيرد و ميزان متوسط بارندگی سالانه آن ۱۴۰ ميليمتر می‌باشد. متوسط درجه حرارت سالانه ۷/۱۷ درجه سانتيگراد است و اين در حالی است که حداکثر مطلق حرارت ۵/۴۴ درجه سانتيگراد و حداقل مطلق ۴/۶- درجه سانتيگراد گزارش شده است. همچنين متوسط تعداد روزهای يخبندان در طول سال در حدود ۴۸ روز می‌باشد .

  عوارض طبيعی

  در جنوب سمنان مناطقی چون دشت کوير، ريگ جن، تپه های حصار از مهم ترين ويژگی های جغرافيايی به شمار می روند . رودخانه فصلی گل رودبار در شمال غرب اين شهر و با سرچشمه گرفتن از رشته کوه های البرز و گذر از شهرستان مهديشهر به دشت کوير می ريزد .

  مردم

  جمعيت شهر سمنان بر اساس نتايج سرشماری سال 1395 خورشيدی، بالغ بر 185129 نفر بوده‌است. مردم سمنان به زبان سمنانی سخن می‌گويند. زبان سمنانی به علت ويژگی خاص خود مورد توجه دانشمندان و ايران شناسان بسيار قرار گرفته است. اين زبان از زبان های ايرانی شاخه شمال باختری است. ايران‌شناسان زيادی چون پرفسور کريستن سن، هوتوم سيندلر، ويلهلم ليکر، جرج مورگن و استايرن تحقيقات جامعی درباره زبان سمنانی انجام داده‌اند.همچنين نزديک‌ترين زبان به زبان راجی، سمنانی است. نکته قابل ذکر اينکه اگرچه زبان سمنانی هنوز هم توسط مردم سمنان به کار می رود، اما نسل جديد سمنانی‌ها با وجود فهميدن آن به اين زبان باستانی کمتر سخن می‌گويند. جمعيت اين شهر در سال های پيش به صورت زير بوده است .

  در اين شهر درصد سواد بسيار بالا و باسواد ترين شهر ايران است .