طرح مسئله: سلامتی و بهداشت یکی از حقوق جهانی بشر و از موارد مورد تاکید اکثر کشورها در زمینه تامین رفاه اجتماعی است. در این میان خدمات درمان عمومی (PHC) از اولویت و ضرورت ویژه‌ای برخوردار است که به دلیل تاثیرگذاری بر سطح عمومی سلامت جامعه، توجه ویژه برنامه‌ریزان را به خود جلب کرده است. توزیع نامتناسب و ناهماهنگ این خدمات باعث ایجاد نابرابری در دسترسی می‌شود که یا به علت توزیع نامناسب مکانی این مراکز خدماتی یا به علت کمبود نیروی خدماتی با توجه به تقاضای این خدمات است.

روش: این مقاله با توجه توامان به دو ریشه فوق، به بهینه‌سازی دسترسی به خدمات درمان عمومی با استفاده از مدل p-median و پیاده‌سازی و اجرای آن برای منطقه ۱۰ شهرداری اصفهان به عنوان مطالعه موردی می‌پردازد.

یافته‌ها: در مدل مکانیابی پیشنهادی، سناریوهای مختلفی با توجه به سطح بودجه در اختیار، ساخته شده و مورد تحلیل و مقایسه قرار می‌گیرند.

نتایج: نتایج این مقاله میتواند در تصمیم‌گیری در مورد چگونگی ارائه فضای خدمات درمان عمومی برای توسعه سلامت شهری و به عنوان یک سامانه پشتیبانی تصمیم مورد استفاده قرار گرفته تا پیش از اجرا و پیاده‌سازی پروژه‌های ساخت تسهیلات مربوطه، آثار و ویژگی های هر یک از گزینه‌ها را از ابعاد و دیدگاه‌های مختلف مورد بررسی قرار داده و با توجه به شرایط موجود، مانند بودجه، تصمیم‌گیری کرد. طبیعی است که انتخاب از بین سناریوهای مختلف بستگی زیادی به شرایط فضایی شهر و به خصوص بودجه داشته و نمی‌توان فارغ از محدودیت‌ها و نیازها، یکی از سناریوها را به عنوان سناریوی مطلقا برتر پیشنهاد کرد. فایل کامل این مقاله به صورت رایگان قابل دانلود است.