در بررسی مسائل پیچیده شهری، شبیهسازی و مدلسازی فضاهای شهری میتواند در شناسایی و سنجش کیفیت فضاها کمک شایانی نماید. در این پژوهش برای ایجاد معابر پیاده مدار پنج معیار پیوستگی و ارتباطات، امنیت، توانائیهای اقتصادی، هماهنگی با حمل و نقل عمومی و کاربریهای سازگار با پیاده راه به کار گرفته شدهاند. برای سنجش مجموعه عوامل مذکور از سیستم اطلاعات مکانی GIS و چیدمان فضا استفاده شده است. البته لازم به ذکر است که محیط اصلی این پژوهش بر GIS استوار است، برای سنجش معیارهای مورفولوژیکی و توپولوژیکی از روش چیدمان فضا در قالب نرم افزار جانبی Axwoman در محیط نرم افزار Arc GIS استفاده شده است. در این پژوهش در ابتداء سه معیار پیوستگی و ارتباطات، امنیت و توانائی های اقتصادی مسیرهای ترددی در منطقه ۱۲ شهر تهران توسط روش چیدمان فضا سنجیده شد و سپس بصورت یک لایه و معیارهای هماهنگی با حمل و نقل عمومی و کاربری های سازگار با پیاد هراه نیز به صورت دو لایه جداگانه در محیط GIS در نظر گرفته شد. از تلفیق این سه لایه در محیط Arc Gis نقشهای تلفیقی ایجاد شد که نشاندهنده مسیرهای مناسب برای ایجاد محورهای پیادهمدار است. این روش ابزاری کارا و مؤثری در اختیار تصمیمگیران، برنامهریزان و طراحان شهری در اختیار میگذارد تا بتوانند به آسانی فضاهای شهری را قبل از هر گونه تغییر و تحولی شبیهسازی کرده و از آن در فرآیند تصمیمگیری، برنامهریزی و طراحی بهرهمند شوند و در ایجاد محیطی انسان محور و پایدار بکار گرفته شوند. نقشه تلفیقی این پژوهش میتواند در مسیریابی حرکت عابر پیاده در پهنههای شهری بکار گرفته شود. فایل کامل این مقاله به صورت رایگان قابل دانلود است.
