این مقاله به سنجش، ارزیابی عملکرد و اجرای طرح کمربند سبز در شهر فشرده هنگ کنگ که با کمبود زمین مواجه است، میپردازد. کمربند سبز هنگ کنگ بیش از ۲۵ درصد از کل زمینهای تحت پوشش طرح قانونی منطقهبندی کاربری زمین را شامل میشود. سیاست برنامهریزی این کمربند سبز، پیش فرضی قوی را آشکار میسازد که در تقابل با توسعه در این نقطه از کاربری (کمربند سبز) است. این پژوهش براساس مطالعات تاریخی، آزمون مقطعی از ۱۰۹ طرح قانونی منطقهبندی و تحلیلهای کمی از ۱۲۳۰ مورد نمونه کاربردی در برنامهریزی، قصد دارد این مورد را بررسی کند که آیا کمربند سبز در حقیقت به عنوان یک منطقه عاری از ساخت و ساز برای اهدافی چون گسترش چشم انداز و محافظت از محدودههای پیرامونی شهر تلقی میگردد. نتیجه مطالعه این است که نیات برنامه ریزی واقعی در کمربند سبز ماهیتی منعطف و ابهام برانگیز دارد. علاوه بر این، کمربند سبز در شهر هنگ کنگ یک منطقه گذار است نه منطقهای برای حفاظت. فایل کامل این مقاله به صورت رایگان قابل دانلود است.
