چکیده: هدف این مقاله، سنجش کیفیت زندگی در قلمرو مسکن در بافت های فرسوده واجد ارزش تاریخی شهر اصفهان است. بدین منظور از مطالعه کتابخانه ای و فن تحلیل مقایسهای جهت تحلیل بعد عینی کیفیت زندگی در قلمرو مسکن و از مطالعه میدانی از نوع پرسشنامه ای و فن تحلیل عاملی برای تحلیل بعد ذهنی آن استفاده گردیده است. نتایج به دست آمده در ارتباط با بعد عینی کیفیت زندگی در قلمرو مسکن حاکی از آن بود که به غیر از شاخصهای کیفیت مسکن و میانگین مساحت قطعات و تعداد اتاق در واحد مسکونی، سایر شاخص های کیفیت زندگی در قلمرو مسکن از وضعیت مناسب تری نسبت به نواحی شهری کشوری برخوردارند. بررسی وضعیت ذهنی کیفیت زندگی در قلمرو مسکن نیز مشخص نمود که اولاً کیفیت زندگی در قلمرو مسکن قابل تقسیم به چهار زیرقلمرو شامل کیفیت مسکن، فضای مسکن، امنیت تصرف و تعلق به مسکن می باشد که به ترتیب بیشترین درصد از واریانس را تبیین می نمایند و ثانیاً بیشترین مشکل در قلمرو مسکن در ارتباط با زیرقلمروهای کیفیت مسکن و تعلق به مسکن نمود یافته است. از این رو با توجه به وجود مشکل در زیرقلمرو کیفیت مسکن و شدت تاثیرگذاری آن در قلمرو مسکن، می توان کیفیت مسکن را اولویت اصلی پرداختن به مقوله کیفیت زندگی در قلمرو مسکن عنوان نمود.

واژگان کلیدی: بافت فرسوده واجد ارزش تاریخی، کیفیت زندگی در قلمرو مسکن، تحلیل عاملی، شهر اصفهان.

تاریخ دریافت مقاله: ۱۰/ ۶/ ۹۳     تاریخ پذیرش نهایی: ۱۹/ ۸/ ۹۴

تعداد صفحات: ۱۰ صفحه

محل انتشار:نشریه هنرهای زیبا – معماری و شهرسازی دوره ۲۱ شماره ۴

فایل PDF مقاله سنجش کیفیت زندگی در قلمرو مسکن در بافت های فرسوده واجد ارزش تاریخی شهر اصفهان به صورت رایگان از طریق لینک زیر از سایت نوین شهرساز می توانید دانلود نمایید.