عدم ثبات در سطح مدیریت شهری یکی از مشکلات شهر تهران است که با مدیریت شخص آقای زاکانی و برنامه‌ریزی برای تغییر مدیران در صورت عدم فعالیت مثبت در یک سال دوران تصدی مدیران شهری تهران، وضعیت  ناخوشایندی را در سطح مدیریتی شکل داده است. سندروم تغییرات مکرری که شهرداری تهران به آن مبتلا است، نوعی بیماری مدیریتی می‌باشد که در آن قبل از به ‌نتیجه‌رسیدن فعالیت یک شهردار، سراغ تغییر و نفر جدید برای این پست می‌روند. از مهم‌ترین معضلات این نوع مدیریت می‌توان به نداشتن امنیت شغلی در بین مدیران شهری تهران اشاره کرد که باعث دست‌به‌عصا شدن آنان و انجام پروژه‌های زودبازده و صرفاً تمرکز به سمت پروژه‌های کوچک‌مقیاس شده است.

این رفتار مدیریتی نشأت گرفته از ضعف انتخابی آقای زاکانی به‌ عنوان نفر اول شهرداری تهران است که باعث شده بعد از دو سال هنوز خبرهای انتخاب‌ها و انتصابات به گوش برسد، پیش‌ از این به عواقب این رفتار هشدار داده بودیم؛ ولی با تکرار آن که مثلاً در بخش حمل‌ونقل در دو سال گذشته سه معاون حمل‌ونقل و ترافیک شهرداری تهران در رأس این حوزه دیده است. این نوع رفتار مدیریتی در بخش‌های مختلف حمل و نقل همگانی دچار مشکلات مضاعفی شده است که بارها شهردار تهران درباره همین موضوع در شورای شهر بازخواست شده‌اند و آمار حادثه‌ها در مترو و اتوبوس‌های شهری هرزگاهی شهروندان را آزرده‌خاطر و احساس ناایمنی را برای شهروندان ایجاد کرده است، در زمانی که ما باید درباره TOD در حمل و نقل صحبت کنیم باید دربارۀ عدم توانایی در ایجاد امنیت پله‌برقی‌های تحت نظارت شهرداری صحبت گردد.

مدیریت پایدار شهری باعث تلاش برای پایداری طرح‌های شهری و نگاه‌های بلندمدت در مدیریت شهری می‌گردد، این امر موقعی صورت خواهد پذیرفت که در انتخابات توجه بیشتر بر انتخاب متخصصین داشت، نگاه صرف به تجربه درصورتی‌که کارنامه قبلی هم درخشان نبوده نمی‌توان به عنوان کاندیدای مورد قبول در بین انتخاب‌شده‌ها اشاره کرد، مثلاً شهردار سابق منطقه ۲۰ تهران که سابقه شهرداری کاشان و سمنان را پیش ازاین داشته است؛ ولی در هر دو مدیریت قبلی با اشتباهات بزرگ آنجا را ترک کرده است…، ابتدا سؤال ما از آقای زاکانی این است که شما بر اساس کدام رزومه موفق ایشان را برای شهرداری منطقه ۲۰ تهران انتخاب کردید و حالا بعد از یک سال اگر ایشان در این سمت موفق بوده‌اند (که نبودند) چرا دست به تغییر مدیر منطقه شهرری زدید؟ و اگر موفق نبودند چرا در سمت مدیرعامل و عضو هیئت‌مدیره شرکت توسعه فضاهای فرهنگی انتخاب کردید؟ چرا به‌جای ایشان شهردار منطقه ۱۷ را معرفی کردید؟ اگر ایشان در منطقه ۱۷ فرد موفقی بوده‌اند چرا اجازه ندادید به این منطقه شهری سروسامان بدهند و ایشان را مدیر منطقه‌ای کردیم تا دوباره زمان آشناشدن ایشان به منطقه بیست را در خطا به سر ببریم.

خطاهای مدیریت شهری تهران پایان ندارد.