زمینه و هدف: یکی از مشکلات شهرهاي بزرگ به خصوص در محدوده بافت فرسوده و بافت حاشیه‌اي آن‌ها، مشکل امنیت و احساس امنیت می باشد. این مقوله بر کیفیت زندگی شهروندان در این محدوده ها تأثیر منفی گذاشته است. از طرفی در چند سال اخیر طبق تحقیقات انجام شده مشخص شده است یکی از عوامل مؤثر بر افزایش احساس امنیت شهروندان، سرمایه اجتماعی می باشد. در همین راستا پژوهش حاضر در پی بررسی تأثیر سرمایه اجتماعی بر احساس امنیت ساکنان بافت فرسوده منطقه ۱۲ تهران بوده است.

روش‌شناسی: این پژوهش از نظر هدف، جزء تحقیقات کاربردي و از نظر روش، جزء تحقیقات توصیفی -تحلیلی می باشد. جامعه آماري تحقیق ساکنان منطقه ۱۲ تهران بوده است. حجم نمونه نیز با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۴ به دست آمده است. براي تجزیه و تحلیل داده ها نیز از نرم افزار SPSS استفاده شده است.

یافته‌ها: یافته‌هاي پژوهش نشان داده است که بین سرمایه اجتماعی و احساس امنیت شهروندان در بافت فرسوده رابطه معناداري وجود دارد(۰۰۰,۰sig=).  همچنین در بین شاخص‌هاي مورد بررسی، مشارکت اجتماعی با ضریب  ۳۱۴/۰ و اعتماد اجتماعی با ضریب ۲۶۴/۰ بیشترین تأثیر را بر احساس امنیت اجتماعی دارند.

نتیجه‌گیري: با توجه به نتایج پژوهش مشخص شده است که با افزایش سرمایه اجتماعی در بافت‌هاي فرسوده می‌توان به افزایش امنیت و احساس امنیت در این بافت‌ها کمک کرد همچنین در بین شاخص هاي سرمایه اجتماعی؛ مشارکت اجتماعی، اعتماد اجتماعی و روابط اجتماعی بیشترین تأثیر رو بر افزایش احساس امنیت دارند.