ریو دو ژانیرو (به پرتغالی: Rio de Janeiro، به معنای رودخانهٔ ژانویه) که به اختصار ریو نام برده می‌شود، مرکز ایالت ریو دو ژانیرو، دومین شهر بزرگ برزیل و سومین منطقه شهری بزرگ آمریکای جنوبی است که با جمعیت ۶٫۳ میلیون نفری ۶امین شهر بزرگ آمریکا و ۲۶امین شهر بزرگ جهان نیز به حساب می‌آید. این شهر در تاریخ ۱ ژوئیه ۲۰۱۲ به عنوان یکی از مناظر فرهنگی میراث جهانی یونسکو با نام «ریو د ژانیرو: منظر کاریوکا در بین کوه و دریا» به ثبت رسیده‌است.
شهر ساحلی ریو دارای ۳ ساحل به نامهای ساحل کُپاکابانا، ایپانما و لِبلان است. این سواحل به بهشت موج‌سواران معروف هستند. در «سواحل آزاد» شناگران و موج‌سواران می‌توانند به صورت برهنه به شنا و گرفتن حمام آفتاب بپردازند. قسمتی از معروفیت این سواحل مربوط به این قانون است.
اولین اروپائیان رسیده به خلیج گوانابارا، در تاریخ ۱ ژانویه ۱۵۰۲ به این منطقه قدم گذاشتند و به همین دلیل این منطقه را «ریو دو ژانیرو» به معنای رودخانهٔ ژانویه نامگذاری کردند.

ریو دو ژانیرو نزدیک به دو قرن از ۱۷۶۳ تا ۱۸۱۵ میلادی در دوره استعمار پرتغالی‌ها، در سال‌های ۱۸۱۵ تا ۱۸۲۱ میلادی در دوره پادشاهی متحده پرتغال، برزیل و آلگارو و در نهایت در سال‌های ۱۸۲۲ تا۱۹۶۰ به عنوان پایتخت کشور برزیل بوده‌است که در سال ۱۹۶۰ برازیلیا به عنوان پایتخت برزیل انتخاب شد.
نکته جالب اینجاست که این شهر با توجه به رودی نامگذاری شده است که در واقع وجود خارجی نئاشته و ندارد و کاشفان پرتغالی ، زمانی که در سال ۱۵۰۲ در ریوی کنونی آمدند این خلیج را با دهانه‌ یک رود اشتباه گرفتند و در نتیجه این منطقه را ریو دو ژانیرو ( Rio de Janeiro ) به معنای  رود ژانویه ( River of January ) نامیدند و نامگذاری‌ که در اصل کاملا نادرست بوده است؛ در ریو، هنر خیابانی کاملا قانونی به حساب می آید و شهر ریو به یک بوم بزرگ برای علاقه ‌مندان و هنرمندان هنر خیابانی از سراسر دنیا و گردشگران برزیل بدل شده است.

چرا که در این شهر ، اجرای نقاشی خیابانی یا گرافیتی کاملا آزاد است و هنرمندان با آزادی تمام و البته با کسب مجوزهای لازم ، قادر خواهند بود به نقاشی بپردازند و بر تعداد نقاشی ‌های مزین کننده‌ در شهر بیافزایند؛ این شهر در سال ۱۹۹۵ میلادی میزبانی بزرگ ‌ترین کنسرت دنیا را از آن خود کرده است  و راد استورات (Rod Stewart)  برای حدود ۵/۳ میلیون نفر در ساحل کوپاکابانا ( Copacabana ) بر روی صحنه رفت و این عنوان مهم را در کارنامه خود گذاشت؛ حتی گروه معروف راک رولینگ استونز ( Rolling Stones ) نیز نتوانستند به چنین رکوردی مهم و غیر قابل باوری دست پیدا کنند ، این گروه در همان مکان در سال ۲۰۰۶ برای یک و نیم میلیون نفر بر روی صحنه رفت.

المپیک ۲۰۱۶ میلادی اولین المپیکی بود که در آمریکای جنوبی برگزار می شد و البته این میزبانی با جنجال‌ هایی نیز پیش رو قرار گرفت و بسیاری از شهروندان معتقد هستند که با وجود تعداد زیادی شهروند فقیر، برگزاری بازی ‌ها و هزینه کردن بیش از ۵/۷ میلیارد دلار برای میزبانی این مسابقات اصلا  کار درستی نیست و خود مردم این کشور لایق این هزینه ها میباشند.

تاریخچه شهر ریودوژانیرو:
در اینجا گذشته ای از این شهر برایتان شرح دهیم ، اولین اروپائیانی که به خلیج گوانابارا هجرت کردند در تاریخ ۱ ژانویه ۱۵۰۲ به این منطقه قدم گذاشته و به همین دلیل این منطقه را ” ریو دو ژانیرو ” به معنای رودخانه ژانویه نامگذاری کردند؛ ریو دو ژانیرو نزدیک به دو قرن از ۱۷۶۳ تا ۱۸۱۵ میلادی در دوره استعمار پرتغالی‌ ها ، در سال‌های ۱۸۱۵ تا ۱۸۲۱ میلادی در دوره پادشاهی متحده پرتغال ، برزیل و آلگارو و در نهایت در سال‌ های ۱۸۲۲ ۱۹۶۰ به عنوان پایتخت کشور برزیل بوده‌ است که در سال ۱۹۶۰ برازیلیا به عنوان پایتخت برزیل انتخاب گردید.

 نکته جالب اینجاست که این شهر با توجه به رودی نامگذاری شده است که در واقع وجود خارجی نئاشته و ندارد و کاشفان پرتغالی، زمانی که در سال ۱۵۰۲ در ریوی کنونی آمدند این خلیج را با دهانه‌ یک رود اشتباه گرفتند و در نتیجه این منطقه را ریو دو ژانیرو ( Rio de Janeiro ) به معنای  رود ژانویه ( River of January ) نامیدند و نامگذاری‌ که در اصل کاملا نادرست بوده است؛ در ریو، هنر خیابانی کاملا قانونی به حساب می آید و شهر ریو به یک بوم بزرگ برای علاقه ‌مندان و هنرمندان هنر خیابانی از سراسر دنیا و گردشگران برزیل بدل شده است.

مهم ترین جاذبه های گردشگری برزیل و ریودوژانیرو عبارتند از ساحل کوباکاپانا که یکی از مشهورترین سواحل دنیاست، موزه ملی برزیل که در سال ۱۸۱۸ میلادی ساخته شد، تندیس مسیح نجات دهنده که در حدود ۴۰ متر ارتفاع دارد، کوه کله قندی شکل که ۴۰۰ متر بالاتر از دهانه خلیج گوآنابارا قرار دارد، استادیوم ماراکانا، کلیسای جامع ریو، کلیسای سائو پدرو که در قرن نوزدهم ساخته شده است، محله سانتا ترزا، مهم ترین جاذبه های گردشگری برزیل و ریودوژانیرو عبارتند از ساحل کوباکاپانا که یکی از مشهورترین سواحل دنیاست، موزه ملی برزیل که در سال ۱۸۱۸ میلادی ساخته شد، تندیس مسیح نجات دهنده که در حدود ۴۰ متر ارتفاع دارد، کوه کله قندی شکل که ۴۰۰ متر بالاتر از دهانه خلیج گوآنابارا قرار دارد، استادیوم ماراکانا، کلیسای جامع ریو، کلیسای سائو پدرو که در قرن نوزدهم ساخته شده است ، محله سانتا ترزا، این جاذبه ها همگی ارزش دیدن دیدن دارند و در سفر به ریودوژانیرو خوب است که وقت بگذارید و از آن ها بازدید کنید. این جاذبه ها همگی ارزش دیدن دیدن دارند و در سفر به ریودوژانیرو خوب است که وقت بگذارید و از آن ها بازدید کنید.

 محله لاگوا | Lagoa Neighorhood
لاگوا یکی از جاهای دیدنی ریودوژانیرو و از خاص ترین محله های این شهر می باشد که در منطقه ثروتمند نشین زونا دو سول قرار دارد و جالب است بدانید سومین محله گرانقیمت در جنوب آمریکا نیز به در این محله یک تالاب بزرگ به نام لاگوا رودریگو دِ فریتاس هم قرار دارد و دور تا دور این تالاب مسیری برای دوچرخه سواری وجود دارد و برای تفریح منطقه ای بسیار ایده آل است ، در امتداد ساحل کافه و رستوران های زیبایی در فضای باز وجود دارند که جان می دهند برای استراحت و صرف یک نوشیدنی خنک با چشم اندازی زیبا از تالاب و ساحل، در سفر به ریودوژانیرو حتما سری به این محله زیبا بزنید.

ورزشگاه ماراکانا  | Maracana Stadium 
همان طور که می دانید یکی از مهم ترین ورزش ها در برزیل، فوتبال است و مردم این کشور مانند ایرانی ها بسیار به فوتبال علاقه دارند، به همین دلیل در برزیل بسیاری از مکان های ورزشی تبدیل به جاذبه های گردشگری شده اند که یکی از مهم ترین آن ها ورزشگاه ماراکانا در ریودوژانیرو است و یکی از نقاط دیدنی مهم در این شهر به شمار می رود، جالب است بدانید این ورزشگاه که در سال ۱۹۵۰ بازگشایی شده است، گنجایش ۲۰۰ هزار نفر را دارد و زمانی بزرگ ترین استادیوم در جهان بود ولی امروزه برای ملاحظات ایمنی و همچنی تهیه صندلی برای تمام طرفدارن، ظرفیت آن را کاهش دادند، این ورزشگاه را برای جام جهانی ۲۰۱۴ باسازی کردند و در حال حاظر تنها ۸۰ هزار نفر می توانند در آن به تماشای فوتبال بنشینند ولی همچنان بزرگ ترین ورزشگاه در آمریکا جنوبی به شمار می رود، اگر از طرفداران فوتبال هستید در سفر به ریو می توانید می توانید از این ورزشگاه بازدید نمایید.

پارک ملی تیجوکا | Tijuca National Park
یکی دیگر از برترین جاذبه های گردشگری برزیل در ریودوژانیرو که از جمله بزرگ ترین جنگل های شهری در جهان هم هست، پارک ملی تیجوکا می باشد و منطقه ای بزرگ از مناظری است که معمولا کوهستانی هستند، بسیاری از توریست ها به بلندترین نقطه شهر ریو یعنی پیکو دا تیجوکا که در همین پارک قرار دارد، می روند و از مناظر بسیار زیبا و وسیع خلیج گوآنابارا و شهر ریو نهایت لذت را می برند، جالب است بدانید این پارک ملی در اوایل سال ۱۸۰۰ میلادی بعد از این که صنعت قهوه در برزیل رونق یافت با تجاوز مزارع قهوه تقریبا نابود شد ولی در نیمه دوم قرن با کاشت ۹ میلیون درخت دوباره احیا شد، در این پارک ملی یک کلیسای کوچک وجود دارد که در آن می توانید نقاشی های دیواری کاندیدو پُرتِناری، نقاش نئو رئالیستی معروف برزیلی را به تماشا بنشینید.

محله لاپا ریودوژانیرو | Lapa Neighborhood 
محله لاپا یکی دیگر از جاذبه های توریستی شهر ریو است که در بخش مرکزی آن قرار دارد و یکی از سرزنده ترین محله های این شهر زیبا است و زندگی در طول شبانه روز در آن در جریان است و در صورتی که به شب نشینی علاقه دارید و زندگی در شب را دوست می دارید در سفر به برزیل حتما به این محله در شهر ریو سری بزنید، در این محله کافه های بسیاری وجود دارد که همواره در آن ها موسیقی و رقص به راه است و در شب های آخر هفته این پایکوبی به خیابان ها نیز می رسد، این محله متعلق به اوایل قرن ۱۹ میلادی است و معماری آن زمان را می توانید در ساختمان های آن مشاهده کنید، در کافه های این محله می توانید ساعت ها بنشینید و با دوستان خود به نوشیدن و خوشگذرانی بپردازید و از لحظات عمر لذت ببرید.
 
محله سانتا ترزا| Santa Teresa Neighborhood
همانطور که مشاهده کردید بسیاری از جاذبه های گردشگری ریودوژانیرو را محله های این شهر تشکیل می دهند و یکی دیگر از آن ها محله سانتا ترزا است که بر روی تپه ای مشرف به بندر شهر قرار دارد، در قرن ۱۹ میلادی در این محله مردم کشاورزی می کردند و قصرها و سنگ فرش خیابان ها از جمله جاذبه های آن می باشد، جالب است بدانید این محله منطقه امن و پناهگاهی برای هنرمندان، موسیقی دانان و نویسندگان بسیاری در قرن ۲۰ میلادی به شمار می رفت و هنرمندان امروزی هم به این محله بسیار علاقه دارند، امروزه در این جا مجتمع ها و بوتیک های مد روز زیادی وجود دارد و مکانی مناسب برای خرید هم به شمار می رود.