به دنبال تغییر در دیدگاه‌ها و الگوهای برنامه‌ریزی شهری، مبانی نگرش به برنامه‌ریزی کاربری زمین و نحوه رویکرد به نقش سرانه‌های کاربری و چگونگی تعیین و استفاده از آن تا حدود زیادی تغییر کرده است. لذا در این تحقیق سعی شده است از یک طرف با استفاده از روش‌های مقایسه‌ای، میزان کاربری‌های شهری مناطق چهارده‌گانه اصفهان با کل شهر اصفهان، ایران و دنیا مقایسه شود و از طرف دیگر با استفاده از روش ضریب مکانی LQi به تفاوت‌های مکانی کاربری‌ها در سطح شهر اصفهان پرداخته شده و وزن هر کاربری در سطح مناطق شهر اصفهان موردارزیابی قرار گرفته است. فایل کامل این مقاله به صورت رایگان قابل دانلود است.