فاصلهگذاری اجتماعی نباید به جداسازی اجتماعی تبدیل شود. بهنظر میرسد زندگی جمعی بهواسطه الزامات بیسابقهای که فاصلهگذاری ایجاب کرده، مورد تهدید قرار گرفته است. برگزاری اجتماعات پویا و پرجنبوجوش و رویدادهای اجتماعی در فضاهای گسترده، که موجب ارتقای اعتماد و ارتباط میان طبقات اجتماعی و اقتصادی میشده، اکنون لغو و یا به تعویق افتاده است و ممکن است تا مدتی نیز امکان برگزاری مجدد آنها وجود نداشته باشد.
با این حال انسجام اجتماعی نقش مهمی در کاهش پیامدهای بحران دارد. در بحران همهگیری کرونا، گروههای محلی برای کمکرسانی به ساکنان آسیبپذیر، مراقبت از کودکان و حمایتهای عاطفی تشکیل شده است؛ حتی «مکانهای سوم» مانند رستورانها به آشپزخانههای جمعی جهت تهیهی وعدههای غذایی رایگان برای افراد نیازمند تبدیل شدهاند؛ کارخانههایی خطوط تولید خود را بهمنظور تهیهی مواد ضدعفونیکننده تغییر دادهاند.
چنین اقدامات و تلاشهای مشابهی موجب میشود اجتماعات محلی با شبکههای قویتری و انسجام اجتماعی بیشتر، این همهگیری را پشت سر گذاشته، و برای بحرانهای آینده آمادهتر باشند.
برگرفته از مقالهی کیفیتهایی که در دورهی کووید-۱۹ به مکانهای شهری ضربه میزنند، کلیدهای بازگشت نیز هستند – وبسایت مؤسسهی Brookings واشنگتن دی.سی.
منبع: کانال چهارطبقه