چکیده :براساس ماهیت میان رشتهای طراحی شهری و بحث های نوین مربوط به آن، امروزه، لزوم توجه به مسائلی همچون مطالبۀ حق به شهر، شهروندمداری و عدالت شهری بیش ازپیش مطرح شده است. حق به شهر، مسئله ای با ماهیت اجتماعی، سیاسی و حقوقی است که با تعریف مجدد مفهوم حق شهروندی، مجموعۀ حقوقی را برای شهروندمدارتر کردن بستر زندگی شهری، به صورت شفاف و عادلانه مطالبه می کند. در این میان نقش فرآیند طراحی شهری در شکل دهی به محیط زندگی شهروندان، حائز اهمیت است و بنابراین با تأکید بر ماهیت میان رشته ای آن، مفهوم حق به شهر می تواند در سکونتگا ههای شهری محقق شود. در راستای همین مسئله، این مقاله سعی دارد تا با اتخاذ پیش زمین های انسان مدارانه و با کنکاش در مفهوم حق به شهر، ارتباطی معنادار بین نظریه و عمل در طراحی شهری فراهم کند تا از نقش پررنگ مفاهیم اجتماعی، در کنار کیفیت های محیطی، برای توسعۀ کیفیت فضاهای شهری عمومی استفاده شود. بدین سبب، ابتدا با استفاده از مطالعات کتابخانه ای مربوط به حوزه های حق به شهر و عدالت شهری، هنجارهای جامع شهروندمداری استخراج شده است. سپس به واسطۀ روشهای مقایس های، تحلیل محتوا، توصیفی- تحلیلی و تطبیق هنجارهای جامع شهروندمداری با شاخصه های کیفی مطرح شده توسط متخصصین طراحی شهری، سعی شده است تا یک چارچوب نظری متشکل از شاخصه های کیفی مؤثر در بروز طراحی شهری شهروندمدار، در دو حوزۀ فرآیند و تولید محصول طراحی شهری فراهم شود.
واژگان کلیدی:حق به شهر، شهروندمداری، طراحی شهری شهروندمدار، شاخصه های کیفی، عدالت شهری.
تاریخ دریافت: ۹۷/۰۳/۲۱ تاریخ پذیرش: ۹۷/۹/۲۱
تعداد صفحات:۱۰ صفحه
محل انتشار: مجله منظر، ۱۱( ۴۶ ) : ۱۴ – ۲۳ / فروردین۹۸
فایل PDF مقاله مفهوم حق به شهر و ارتباط آن با طراحی شهری شهروند مدار تطبیق هنجارهای جامعِ بیانگر شهروندمداری، با شاخص های کیفی طراحی شهری به صورت رایگان از طریق لینک زیر می توانید دانلود نمایید.