امیرحسین شبانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به هویت فضاهای شهری و چگونگی مکان‌مند کردن آن‌ها اظهار کرد: در فضاهای شهری طی حیات اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی هر شهری بسته به جهان‌بینی نظام حاکم بر شهر، باید بررسی کرد که حضور اجتماعی افراد چگونه دیده می‌شود و به چه شکلی بستر آن را فراهم می‌کند.
وی با بیان اینکه در حال حاضر با رویکردها و گونه‌های مختلفی از فضاهای شهری و مدیریت آن روبه‌رو هستیم، افزود: در این بین دستورالعمل‌های جهان‌شمول که بتواند برای تمام شهرها و حتی همه فضاها در یک شهر نسخه‌پیچی کند، بی‌معنی می‌شود.
دکترای شهرسازی تصریح کرد: هر فضایی بسته به زمینه کالبدی، فرهنگی و اجتماعی که در آن قرار گرفته است، تعریف، عملکرد و معنایی دارد که منحصربه‌فرد است و به‌طور قطع مدیریت فضاهای شهری باید بر اساس چنین رویکرد جامعی انجام شود.
وی خاطرنشان کرد: بدون‌شک در دوره پسامدرن که تأکیدات هویتی، دوباره در دستور کار شهرها قرار گرفته، هویت یک اولویت شده است و همین هویت‌ها بستر حضورپذیری در فضای شهری را مهیا می‌کند، لذا اگر هویت‌ها را از هر فضا، مکان و محیط شهری بگیریم، به‌طورقطع امکان حضور و زیست از آن فضا گرفته خواهد شد.
شبانی ادامه داد: عوامل هویت‌ساز فضاهای شهری بسته به موقعیت قرارگیری آن می‌تواند از لایه‌های ظاهری و بیرونی تا لایه‌های معنایی، درونی و ذهنی آغاز شود.
عضو هیئت علمی دانشگاه نجف‌آباد گفت: زمانی که به‌دنبال مدیریت فضای شهری با رویکرد هویت‌گرایانه هستیم، نخستین گام لزوم شناخت عمیق و چندوجهی از چگونگی پدیدار شدن و تداوم حیات فضاهای شهری است و باید آن را در دستور کار خود قرار دهیم.
وی تاکید کرد: هر زمان این شناخت را به‌عنوان شناختی جامع و عمیق در نظر داشته باشیم، می‌توان انتظار داشت که این راهکارها نیز ماندگار و پایدار است و منجر به تداوم حیات فضاهای شهری می‌شود.
شبانی با بیان اینکه ارتقای هویت فضای شهری در گرو بسترسازی مناسب است، گفت: هویت پدیده‌ای نیست که به اجزای شهر تزریق شود، لذا با استفاده از مداخله‌های درست می‌توان به پایداری آن پرداخت.
عوامل تقویت‌کننده یا مخدوش‌کننده هویت فضای شهری را می‌توان شناسایی کرد
دکترای شهرسازی ادامه داد: از این منظر شناخت بسترهای اجتماعی، فرهنگی و کالبدی در مورد شکل‌گیری و تداوم حیات فضای شهری برای هرگونه مداخله در آن یک ضرورت مدیریتی است و با توجه به اینکه گونه‌های فضاهای شهری می‌تواند بسیار متنوع باشد، در مورد هر فضا بسته به ویژگی‌های آن باید وارد بحث شویم تا بتوانیم عوامل تقویت‌کننده یا مخدوش‌کننده هویت فضای شهری را شناسایی کنیم.
وی با اشاره به هویت میدان امام (ره) افزود: در این میدان یک مجموعه کالبدی، فرهنگی و تاریخی تمام‌عیار توانسته است با بستر اجتماعی، فرهنگی و کالبدی اطراف خود، شهر، کشور و حتی جهان ارتباطی کامل و پایدار برقرار کند.
شبانی تصریح کرد: فضای شهری از نظر کالبدی برآیند نیروهای اجتماعی، فرهنگی و مدنی در ساختاری است که قرار می‌گیرد و وقتی این لایه‌های پنهانی همسو، هم‌راستا و در یک امتداد نباشد، این کالبد حتی اگر به‌ظاهر استاندارد به‌نظر رسد، به‌دلیل اینکه شهر یک پدیده اجتماعی بوده و فضای شهری و بستر حیات مدنی شهروندان است، محقق نخواهد شد.
عضو هیئت علمی دانشگاه نجف‌آباد گفت: طراحان و برنامه‌ریزان میدان امام (ره) به‌جای اینکه در تقابل با نیروهای اجتماعی، فرهنگی و مدنی شهر موجود قرار گیرند و به ساخت این مجموعه بپردازند، در بیرون از این فضا این میدان را مکان‌یابی کردند و آرام‌آرام در یک بازه زمانی دو تا سه دهه، نیروهای اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و مذهبی را به‌سمت آن سوق دادند.
