عبدالمطهر محمدخانی سخنگوی شهرداری تهران: چند وقت اخیر جنجالی درباره مصوبات قانونی کمیسیون ماده ۵ از طرف یک جریان سیاسی خاص و توسط تعدادی از رسانه‌ها شکل گرفت و با هیاهوی بسیار زیادی شهرداری تهران را متهم به شهرفروشی و فروش تراکم کردند. پاسخ دکتر زاکانی تنها یک جمله ثابت بود که «ما یک ریال یا یک میلی‌متر هم تراکم‌فروشی نکردیم.»
نکته جالب این است که حالا شهرداری در نقطه مقابل این ادعا اقدام به قلع و قمع و تخریب ساختمان‌های غیرمجاز می‌کند. اما اکنون همین جریان دچار فراموشی مقطعی شده است؛ همین جریانی که یک‌ماه پیش می‌گفت شهرداری تهران تراکم‌فروشی می‌کند، جنجالی درباره تخریب ساختمان‌های غیرمجاز راه انداخته است. یک تناقض روشن و شفاف وجود دارد که برای هر مخاطب منصف، به‌سادگی مشخص می‌کند که صرفا قرار است با هر آنچه در شهرداری اتفاق می‌افتد، مخالفت شود. یکی از ریشه‌های این تقابل نگاه و اختلاف دیدگاه هم در همین موضوع گران‌سازی و ارزان‌سازی شهر است.
یکی از دلایل ساخت و سازهای غیرمجاز، افزایش قیمت و هزینه‌ای است که بخشی از مردم برای خرید مسکن می‌کنند و بخشی از مردم متأسفانه ناچار می‌شوند که به حاشیه شهرها بروند. گزارش‌ها و آمارها هم در سال‌های اخیر این را به‌صورت جدی نشان می‌دهد. این نتیجه سیاستی است که در دوره گذشته شهرداری و دولت با جدیت پیگیری شده و آن هم گران‌سازی شهر است و اینکه با افتخار از سیاست‌های خاصی در حوزه شهرسازی و حمل‌ونقل دفاع می‌شود.
در این مدت ارزان‌ترین مد حمل‌ونقل یعنی اتوبوس ۵۰درصد کم و در سال۱۴۰۰ حدود ۱۸۰۰دستگاه اتوبوس تحویل داده می‌شود. نیمی از اتوبوس‌ها در این مدت مستعمل شده و نیاز به تعمیر داشته‌اند. خرید جدیدی هم نشده و اتوبوس‌ها از دور خارج شده‌اند. همین اتفاق در مترو هم رخ داده و همچنین در قوانین شهرسازی که البته نتیجه رشد افسارگسیخته در شهرهای بزرگ مانند تهران در دهه گذشته است. این موضوعی است که با افتخار از طرف این آقایان اعلام می‌شده که شهر باید متناسب با اقشار خاصی از جامعه باشد، یا اینکه هزینه‌های سکونت در پایتخت باید پرداخت شود. همان دیدگاهی که می‌خواست خیابان‌ها و حتی بزرگراه‌ها را پولی کند، همان دیدگاهی که اساسا به حمل‌ونقل عمومی که نیاز اقشار کم‌درآمد مانند کارگران و کارمندان است، یک بی‌اعتنایی عمدی داشت. همه اینها را باید کنار هم بگذاریم.
ما با پدیده‌هایی مواجه هستیم که واقعا مسئول و مقصر وضع موجود هستند و در خوش‌بینانه‌ترین حالت با ترک فعلی که انجام داده‌اند اکنون مدعی اصلاح وضع موجود هم هستند. من فکر می‌کنم که این دوستان روی حافظه کوتاه‌مدت افکار عمومی زیاد حساب باز کرده‌اند که به فاصله کمتر از ۲سال از بی‌توجهی مردم در انتخابات شورای شهر به این نتیجه رسیده‌اند که می‌توانند از خانه‌های امن خودشان خارج شوند؛ یک‌بار دیگر ژست مدعی و طلبکار را بگیرند و با حرف‌های سیاسی به این نتیجه برسند که این همه نکات مثبت را نبینند و در عین حال مواردی که خودشان درباره آن مقصر هستند را به جریان مقابل نسبت دهند، شاید در کوتاه‌مدت یا برای یک مخاطب خاص یا یک بخشی از هواداران خودشان حرف جذابی باشد اما مردم منصف ما آنقدر هم که اینها حساب می‌کنند فراموشکار نیستند و در خاطرشان هست که چه کسانی شهر را به این وضعیت رسانده‌اند.
