به گزارش پایگاه خبری نوین شهرساز، ظهر جمعه ۶ بهمن ۱۴۰۲ در خیابان کارگر حدفاصل میدان قزوین تا چهارراه لشگر دچار فرونشست شد. مهمترین مسئله در ساعات اولیه این حادثه سربرآوردن آثار حمام عمومی متروکه در زیر خیابان کارگر بود.سوال: آیا در زمان ساخت خیابان اطلاعی از این حمام نبوده؟ زیرسازی این خیابان چگونه صورت گرفته است؟امثال این بناها در زیر شهر تهران تا چه زمان استوار خواهند بود؟راهکار مدیریت شهری برای این موضوع چیست؟

این حادثه باب جدیدی از ناپایداری شهری در تهران را افشا می کند. آیا مشخص هست که امثال این ساختمانها چه تعداد و آیا به صورت تک بنا هستند یا بافتی شهری در زیر تهران خفته است؟!

نکته نگران کننده در این موضوع جهل مدیریت و برنامه ریزان شهری نسبت به شهر تهران است، به علت وجود کوه در شرق و شمال تهران و کمبود زمین در جهت توسعه را شاهد هستیم ، تنهاترین گزینه غرب و جنوب تهران است که متاسفانه این توسعه محتمل، بر روی زمینی انجام می شود که مستعد حادثه فرونشست هست ولی مافیای مسکن در ایران سمبه پرزورتری دارند و بنا به منافع شخصی، جان شهروندان را به خطر می اندازند تا جیب های خود را پر کنند.

توسعه تهران به هر شکل می‌تواند مشکلات بزرگ‌تری را در آینده برای شهروندان تهرانی داشته باشد، مدیریت شهری باید در پی سیاست‌های تمرکززدایی از تهران قدم بردارد و در پی مقاوم‌سازی شهری برنامه‌هایی مدون را ترسیم کند. تهران شهر آلودگی‌ها و خطرات شهری باید توسط برنامه‌ریزان شهری متخصص و جوان پیش هدایت شود وچون سیاست‌های گذشته در تهران با شکست مواجه شده است ، باید  برای برون‌رفت از این بحران‌ها موجود ایده‌های جدید در مدیریت و برنامه‌ریزی شهری تهران وارد شود.

تهران در محاصره مدیران نابلد، مافیای زمین و مسکن و سودجویان، نفس‌زنان به آینده مبهم می‌اندیشد.